Τα τελευταία χρόνια, η Συνεργατική Κατανάλωση (Collaborative Consumption) έχει γίνει μια νέα τάση και συμπεριφορά, καθώς παρέχει την ευκαιρία στους καταναλωτές να κάνουν «περισσότερα» με το λιγότερο δυνατό κόστος, πράγμα που σημαίνει ότι με τη χρήση τεχνολογικών μέσων και δικτύων οι άνθρωποι μπορούν να προσλαμβάνουν άλλους, ή να ανταλλάσσουν και να μοιράζονται προϊόντα και υπηρεσίες σε μια κλίμακα που δεν μπορούσε να φανταστεί κανείς στο παρελθόν.
Οι επιχειρηματίες, οι οικονομικοί εμπειρογνώμονες και οι πωλητές επισημαίνουν τη Συνεργατική Κατανάλωση ως έναν ενδιαφέροντα εναλλακτικό τρόπο επίτευξης ενός στόχου χωρίς να δαπανήσουν πολλά χρήματα. Για αυτό το λόγο, αυτού του είδους η κατανάλωση έγινε αντικείμενο πολλών ερευνών και μελετών.
Η ιδέα της συνεργατικής κατανάλωσης είναι απλή. Βασίζεται στην κατανομή, τη μίσθωση και το δανεισμό. Αν για παράδειγμα χρειάζομαι μια σκάλα και δεν έχω μια στην κατοχή μου, δανείζομαι μια από κάποιον άλλο. Αυτό που κερδίζει κανείς από αυτή τη διαδικασία είναι να επιτύχει αυτό που ήθελε να κάνει, με το ελάχιστο κόστος, όχι μόνο για την απόκτηση κάτι αλλά και για τη διατήρησή του.
Η τεχνική αυτή υπήρχε ήδη στο παρελθόν, αλλά επανεμφανίστηκε, ιδίως μετά από καταστάσεις οικονομικής κρίσης όπως αυτή που είχε βιώσει η Ελλάδα. Αυτή η επανεμφάνιση παραδοσιακών συμπεριφορών στην αγορά, όπως η μίσθωση, ο δανεισμός, η ανταλλαγή και η δωρεά διευκολύνεται σήμερα μέσω της τεχνολογίας και το μέγεθος της ελκυστικότητας της είναι πολύ μεγαλύτερο από το αναμενόμενο.
Όμως, πόσο έτοιμες είναι οι κοινωνίες μας αλλά και εμείς ως άτομα να δανείζουμε και να δανειζόμαστε όσο θεωρούμε κεκτημένα και ιδιοκτησία μας, αλλά και να καταναλώνουμε λιγότερο;
Το μοντέλο αυτό προσπαθεί να εισαγάγει έναν νέο τρόπο σύμφωνα με τον οποίο θα πρέπει να λειτουργεί η παγκόσμια οικονομία, ειδικά όταν η περιβαλλοντική ρύπανση αυξάνεται διαρκώς ή όπου οι φυσικοί πόροι εξαντλούνται, προκειμένου να ζούμε σε βιώσιμες κοινωνίες. Στόχος της συνεργατικής κατανάλωσης είναι η μετατροπή του υπάρχοντος ενδιαφέροντος των ανθρώπων για απόκτηση και κατοχή πραγμάτων, σε καλύτερη και ευκολότερη πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες.
Στην Ελλάδα, το πιο δημοφιλές σκέλος της συνεργατικής οικονομίας είναι η αλληλο-φιλοξενία, αλλά οι ιδιοκτήτες που αποφασίζουν να ανοίξουν τα σπίτια τους για σύντομο χρονικό διάστημα, αντιμετωπίζουν διάφορες δυσκολίες, κυρίως σχετικές με τον ανταγωνισμό.
Σε αυτό το πλαίσιο, το Erasmus+ έργο «Ανάπτυξη Εκπαιδευτικού Προγράμματος για την ενίσχυση της βιώσιμης συνεργατικής κατανάλωσης σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας» ή εν συντομία COL-SUMERS, του οποίου εταίρος είναι και το ΙνΑνΕπ, αποσκοπεί στο στοχεύει να εξοικειώσει την Τρίτη Ηλικία, δηλ. τα άτομα άνω των 60, με την έννοια της συνεργατικής κατανάλωσης προκειμένου να διευρυνθούν οι ευκαιρίες τους για κοινωνική ένταξη και πρόσβαση σε απαραίτητα αγαθά.
Μάθετε περισσότερα για το έργο κάνοντας κλικ στο επίσημο site: https://col-sumers.eu/
