Ποιοι είναι οι Ρομά;
Οι Ρομά είναι μια κοινότητα ανθρώπων των οποίων η ιστορία πηγαίνει πίσω στον 13ο αιώνα. Οι εκπρόσωποί της μπορεί να έχουν διαφορετικά γλωσσικά αντικείμενα και μπορεί να ζουν σε διάφορα μέρη της Ευρώπης. Κοινό χαρακτηριστικό των Ρομά είναι ο κοινωνικός αποκλεισμός, η φτώχεια και το χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθορίζει τέσσερα είδη κοινοτήτων των Ρομά:
- Εκείνοι που ζουν με άλλες μειονότητες και μη προνομιούχα άτομα. Είναι, συνήθως, συγκεντρωμένοι στα προάστια των πόλεων.
- Όσοι Ρομά ζούν αποκλεισμένοι στις φτωχές περιοχές κοντά στα χωριά και τις πόλεις ή στα ίδια τα χωριά.
- Οι Ρομά που έχουν ευρωπαϊκή ιθαγένεια και να μετακινούνται από χώρα σε χώρα.
- Πρόσφυγες, κάτοικοι άλλων χωρών, εκείνοι που ψάχνουν για άσυλο.
Οι εκπρόσωποι των Ρομά είναι ιδιαίτερα πολυάριθμοι στη Βουλγαρία, τη Π.Γ.Δ.Μ., τη Σλοβακία, τη Ρουμανία, τη Σερβία και την Ουγγαρία. Δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι εκτός από το πρόβλημα των προσφύγων, η Ευρωπαϊκή Ένωση, επίσης, ασχολείται με το θέμα των Ρομά.
Το θέμα της φτώχειας και της εκπαίδευσης των Ρομά
Οι εκπρόσωποι των Ρομά ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, γι’ αυτό τον λόγο το ζήτημα τους είναι ψηλά στην ημερήσια διάταξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν χρήματα για εκπαίδευση και, ως εκ τούτου, δεν μπορούν να βρουν οποιαδήποτε εργασία.
Προς το παρόν, μόνο το 20-25% των παιδιών Ρομά φοιτούν σε σχολεία. Συνήθως, έχουν δυσκολίες στη μελέτη, εγκαταλείπουν το σχολείο ή αποκλείονται. Συχνά υφίστανται διακρίσεις στα σχολεία που οδηγεί στην αποθάρρυνση τους και την κακή ακαδημαϊκή επίδοση. Κατά συνέπεια, τα παιδιά Ρομά δεν εισέρχονται στα πανεπιστήμια και υποφέρουν από την ανεργία και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Η επικύρωση και η αναγνώριση των μη τυπικών αποκτημένων δεξιοτήτων μπορεί να βοηθήσει πολύ στο να λύσει τα προβλήματα της φτώχειας, της εκπαίδευσης στην κοινότητα των Ρομά. Η μη τυπική εκπαίδευση θα μπορούσε να βοηθήσει στην αποφυγή των διακρίσεων αυτών των παιδιών και θα μπορούσε να δημιουργήσει ευνοϊκές συνθήκες για τις σπουδές και την ανάπτυξή τους. H μη τυπική εκπαίδευση θα πρέπει να είναι προσιτή, δηλαδή φθηνή ή ακόμα και δωρεάν, γι’ αυτούς. Το θέμα είναι ότι οι Ρομά θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν πρακτικές δεξιότητες, οι οποίες θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν να βρουν δουλειά και να ζήσουν καλύτερα. Οι κυβερνήσεις των χωρών θα πρέπει να σκεφτούν τους κλάδους της βιομηχανίας που έχουν την υψηλότερη ζήτηση σε ειδικότητες στις οποίες λίγοι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να εργαστούν. Έχοντας αναγνωρίσει αυτά, θα πρέπει να δημιουργήσουν ειδικές σχολές ή προ-εργοστασιακά μαθήματα όπου οι Ρομά θα μπορούσαν να πάρουν την απαραίτητη εκπαίδευση και τις δεξιότητες για να είναι σε θέση να εργαστούν εκεί. Με τον τρόπο αυτό το θέμα θα πρέπει να μετατραπεί σε μια επωφελή κατάσταση τόσο για τη χώρα όσο και για τους ανθρώπους που χρειάζονται βοήθεια.
