Είναι η επιχειρηματικότητα των πολλών και οι συλλογικές πρωτοβουλίες που θα βελτιώσουν τα οικονομικά και τις ζωές μας. Σε καιρό βαθιάς κρίσης, η εργασία στο δημόσιο δε μπορεί να αποτελεί όνειρο ζωής και τα επιδόματα ανεργίας δεν αρκούν: κάποιοι τα βλέπουν ως μια απλή ανακούφιση, όμως πώς θα δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας;
Για να δούμε φώς ξανά, χρειαζόμαστε αυτοαπασχόληση, επιχειρήσεις στο τοπικό επίπεδο, από ανθρώπους που τολμούν και με ιδέες που λειτουργούν. Στην Ελλάδα, η πρώτη ύλη υπάρχει. Όμως, πρέπει να ξαναδούμε τις αξίες της Κοινωνικής Οικονομίας με μεγαλύτερη σοβαρότητα.
Πιστεύουμε πως η Κοινωνική Οικονομία αποτελεί κλειδί για την ανάπτυξη. Είναι μια ιδέα που η Ευρώπη έχει ήδη αγκαλιάσει και αποδεικνύεται πως λειτουργεί: η φιλανθρωπία συμβαδίζει με την επιχειρηματικότητα. Η Κοινωνική Οικονομία στην Ευρώπη αντιπροσωπεύει περίπου το 6% της απασχόλησης, σε 2 εκατομμύρια οργανισμούς και ενώνει 150 εκατομμύρια μέλη και εταίρους.
Το ίδιο μπορεί να επιτευχθεί και στην Ελλάδα, αρκεί να κινηθούμε με τρόπο επαναστατικό. Ενισχύοντας την Κοινωνική Οικονομία, νέες θέσεις εργασίας δημιουργούνται σε τοπικό επίπεδο. Οι κοινότητες θα ξανακερδίσουν τη συνοχή και την ανθρωπιά τους. Δείτε, για παράδειγμα τους συλλόγους που εκπαιδεύουν συνανθρώπους μας με κινητικές δυσκολίες, αποκτώντας εργασιακές δεξιότητες. Στην περιφέρεια, θα βρείτε αγροτουριστικούς συνεταιρισμούς γυναικών, όπου δυναμικές γυναίκες έχουν την ευκαιρία να είναι δημιουργικές στη δική τους, κοινά ελεγχόμενη επιχείρηση. Φτιάχνουν γλυκά του κουταλιού, μαρμελάδα και κεράσματα, με πολύ μεράκι, χρησιμοποιώντας οικογενειακές συνταγές και φρέσκα, τοπικά υλικά, διαφημίζοντας τον τόπο τους και ενισχύοντας την τοπική παραγωγή. Υπάρχουν οι Κοινωνικοί Συνεταιρισμοί, όπου ψυχιατρικοί ασθενείς, γιατροί και τοπικοί επιχειρηματίες συνεταιρίζονται προσφέροντας θέσεις εργασίας στους πάσχοντες. Μαζί, υπάρχουν και πιστωτικοί συνεταιρισμοί, με δεκάδες χιλιάδες μελών, που στηρίζουν την επενδυτική πίστη στον τόπο τους, πέρα από τις αγκυλώσεις των εμπορικών τραπεζών. Πρόσφατα, δημιουργήθηκε ένας νησιωτικός ναυτιλιακός συνεταιρισμός, ένωσε τους ανθρώπους και όλοι μαζί αγόρασαν ένα πλοίο που τώρα τους συνδέει ακτοπλοϊκά με τον Πειραιά και στηρίζει την τοπική ανάπτυξη.
Τόσο οι συνεταιρισμοί όσο και τα μη-κρατικά, κοινά ταμεία σύνταξης και υγείας έχουν μεγάλη ιστορία στον τόπο μας. Και όλος ο κόσμος ξέρει πως τα κοινωφελή ιδρύματα και οι εθνικοί ευεργέτες έκτισαν σημαντικό μέρος των υποδομών αυτής της χώρας. Η αυτοοργάνωση, είτε είναι φιλανθρωπική, είτε επιχειρηματική, κάνει τη μεγάλη διαφορά. Τα πράγματα έχουν δυσκολέψει πολύ για τους Έλληνες και πρωτοβουλίες με ισχύ ετέθησαν σε κίνηση. Ένας μεγάλος τηλεοπτικός σταθμός, δίκτυα λιανικής, τα σώματα ασφαλείας και οι πολίτες προσφέρουν τροφή και αξιοπρέπεια στους πολλούς που βιώνουν βουβά την οικονομική ανέχεια, έργο που έρχεται να συμπληρώσει την καθοριστική προσφορά της Εκκλησίας και των φορέων της σε κάθε ενορία.
Η Κοινωνική Οικονομία έχει τον τρόπο της. Συχνότερα, παίρνει τη μορφή συνεταιρισμών, σωματείων, κοινών ταμείων, ιδρυμάτων και αστικών μη-κερδοσκοπικών εταιρειών. Πολίτες και φορείς αυτοοργανώνονται σε επιχειρήσεις και οργανισμούς που προσφέρουν προϊόντα και υπηρεσίες, καλύπτοντας συλλογικές ανάγκες. Είναι βασισμένοι στην αλληλεγγύη και υποστηρίζουν αυτούς που βρίσκονται σε μεγαλύτερη ανάγκη καθώς και τις τοπικές κοινότητες που στερούνται ίσων ευκαιριών. Όλοι μπορούν να συμμετέχουν. Τα κέρδη διανέμονται στους εργάτες και τους δικαιούχους, αλλά όχι στις διοικήσεις. Καθένας έχει και μια ψήφο και η φωνή του ακούγεται άσχετα με την κατάσταση της υγείας του ή την αποδοχή του από την κοινωνία. Οι οργανισμοί της Κοινωνικής Οικονομίας διοικούνται συλλογικά και το τελικό όφελος είναι καινοτόμες δουλειές, βιώσιμα εισοδήματα και καλύτερη ποιότητα ζωής.
Δείτε την συνέχεια (Part 2)…
Δημοσιεύτηκε στο epixeiro.gr
