Το καλάθι τα παλαιότερα χρόνια, το χρησιμοποιούσαν για τη μεταφορά και τη φύλαξη διάφορων ειδών, όπως καρπούς, καπνό, μαλλί, φρούτα, καλαμπόκι, βαμβάκι, ακόμα και διάφορα ρούχα. Το καλάθι ήταν πλεκτό σκεύος από ευλύγιστα κλαδιά. Υπήρχαν διάφορα μεγέθη καλαθιών, ανάλογα με τη χρήση τους. Οι καλαθάδες έκοβαν από τα ποτάμια ευλύγιστα κλαδιά ιτιάς ή λυγαριάς και τα άφηναν στον ήλιο να ξεραθούν. Μετά τα έβρεχαν για να αποκτήσουν ευλυγισία και άρχιζαν να πλέκουν. Συνήθως βοηθούσε όλη η οικογένεια στο πλέξιμο.
Η κατασκευή του καλαθιού ξεκινούσε από τη βάση, όπου δένονταν σταυρωτά οι πρώτες βέργες, και το πλέξιμό του ήταν πυκνό από κλαδιά λυγαριάς και καλάμια για να έχει μεγαλύτερη αντοχή. Στη συνέχεια έκαναν τον σκελετό τοποθετώντας κάθετα προς τη βάση χλωρά καλάμια, που τα έσχιζαν σε λωρίδες. Πάνω σε αυτά έπλεκαν τα τοιχώματα του καλαθιού. Στη βάση και στο τελείωμα χρησιμοποιούσαν τα πιο γερά κλαδιά. Στα μεγαλύτερα καλάθια, γνωστά ως κοφίνια, τοποθετούσαν κατά διαστήματα μετάλλινα ελάσματα για να αντέχουν το μεγάλο βάρος. Όταν ολοκλήρωναν το σκελετό, έφτιαχναν τις λαβές, ανάλογα με τη χρήση που ήθελαν να προορίσουν το καλάθι.
Χρησιμοποιούσαν κλαδιά και από άλλα είδη φυτών όπως σχοίνα, βούρλα, σφεντάμια, βένιες, αλλά και βέργες από φουντουκιές. Έφτιαχναν και καλάθια πολυτελείας χρησιμοποιώντας λεπτά σχισμένα ξύλα από διάφορα δέντρα. Αυτά είχαν κυρίως διακοσμητικό χαρακτήρα.