Το ανθρώπινο δυναμικό είναι ένας από τους πιο βασικούς πόρους, που διαθέτει μία επιχείρηση, για να κάνει το όραμά της πραγματικότητα και φυσικά να εξασφαλίσει την επιτυχία και τη βιωσιμότητά της.
Για αυτό, και είναι ένας τομέας, πάνω στον οποίο πολλές μελέτες έχουν γίνει και πολλά βιβλία έχουν γραφτεί, προκειμένου να βρεθούν οι μηχανισμοί εκείνοι για να δοθούν τα κατάλληλα κίνητρα που θα κάνουν τον βασικό αυτόν παράγοντα, τον άνθρωπο, να γίνει πιο αποδοτικός και παραγωγικός στην εργασία του. Έτσι, πολλές είναι και οι επιχειρήσεις που επενδύουν στη χρήση διάφορων «εργαλείων», όπως είναι τα τελευταία χρόνια και στο coaching, του προσωπικού και των ομάδων, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της αυξημένης παραγωγικότητας που θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των κερδών των επιχειρήσεων. Τι γίνεται όμως όταν το πρόβλημα δεν είναι η ομάδα των εργαζομένων αλλά ο ίδιος ο «ηγέτης», του οποίου ο τρόπος ηγεσίας αντανακλά σε μείωση της της ικανοποίησης από την εργασία, και κατά συνέπεια, και της παραγωγικότητας αυτών; Εάν λοιπόν, σε έναν «ηγέτη», διακρίνονται οι παρακάτω συμπεριφορές, καλό θα ήταν η αλλαγή να ξεκινήσει από τον ίδιο, πριν αναζητηθεί η αιτία της μειωμένης παραγωγικότητας στην ομάδα της οποίας ηγείται:
1. Είναι πολύ συγκεντρωτικός
Ένα από τα είδη δύσκολων «ηγετών» είναι εκείνος, ο οποίος δύσκολα θα αναθέσει διάφορες εργασίες σε μέλη της ομάδας, φοβούμενος πως δεν θα τα καταφέρουν τόσο καλά όσο εκείνος ή ότι το αποτέλεσμα δεν θα είναι ακριβώς αυτό που θέλει. Έτσι, καταφέρνει να μαζέψει μεγάλο φόρτο εργασίας για τον ίδιο και πολλοί από τους εργαζόμενους αρχίζουν να χάνουν το ενδιαφέρον τους για εργασία, καθώς νιώθουν ότι δεν τους έχει εμπιστοσύνη ή δεν τους θεωρεί αρκετά καλούς. Από την άλλη, ο ίδιος, αντιλαμβάνεται κάποια στιγμή ότι δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε όλα και αρχίζει να μοιράζει εργασίες στην ομάδα, μέσα σε ένα κλίμα πανικού και άγχους.
Σε αυτή την περίπτωση, ο «ηγέτης» θα πρέπει να προπονηθεί προκειμένου να μάθει να εμπιστεύεται τους ανθρώπους που έχει δίπλα του και να τους αξιοποιεί ανάλογα με την εμπειρία και τις δεξιότητές τους, δίνοντάς τους τις κατάλληλες εργασίες να διεκπεραιώσουν. Και πώς μπορεί να αντιμετωπίσει την ανησυχία του ότι οι άλλοι δεν θα τα καταφέρουν τόσο καλά όσο εκείνος; Αντί να σπαταλά το χρόνο του ανησυχώντας ή φορτώνοντας τον εαυτό του με εργασίες, με τις οποίες κανονικά δεν θα έπρεπε να ασχοληθεί, να τον αξιοποιήσει εξηγώντας τους ποιο είναι το επιθυμητό αποτέλεσμα, να τους βοηθήσει με τυχόν απορίες που μπορεί να έχουν και να τους καθοδηγεί κατά την εκτέλεση.
2. Υποδεικνύει όχι μόνο το επιθυμητό αποτέλεσμα αλλά και τον τρόπο εκτέλεσης μιας εργασίας
Πολλοί είναι αυτοί οι «ηγέτες» που όχι μόνο λένε στους εργαζόμενους ποιο πρέπει να είναι το αποτέλεσμα της εργασίας που τους αναθέτουν, αλλά και με ποιον τρόπο θέλουν να εκτελεστεί και τους δίνουν και την αντίστοιχη διορία. Στη συνέχεια, ελέγχουν το αποτέλεσμα την ημέρα της λήξης της διορίας και εκνευρίζονται, ή απογοητεύονται, όταν η εργασία δεν έχει τελειώσει ή δεν έχει το φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Η λύση σε αυτή την περίπτωση είναι να αλλάξουν τον τρόπο που διαχειρίζονται την ανάθεση της εργασίας. Θα πρέπει να βοηθούν τους εργαζόμενους να καταλάβουν ακριβώς τι θέλουν και για ποιο λόγο και να τους δίνουν τη δυνατότητα να βρουν οι ίδιοι τους τρόπους που θα εκτελέσουν την εργασία. Επιπλέον να τους ελέγχουν αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης της εργασίας, και πριν τη λήξη της διορίας, ώστε να νοιώθουν πώς έχουν υποστήριξη, πως μπορούν να ζητήσουν διευκρινήσεις και πως μέσα από την εκτέλεση της εργασίας, βρίσκουν και αυτοί τον τρόπο έκφρασης και δημιουργικότητάς τους.
