Καθένας μας έχει τη δική του ιστορία ζωής να διηγηθεί, με τον δικό του τρόπο, μέσα από την οπτική γωνία που το βλέπει εκείνος. Και τι σχέση μπορεί να έχει αυτό με την επιχειρηματικότητα και την επαγγελματική επιτυχία; Μπορεί να με ρωτήσει κάποιος. Και όμως, συνδέεται άμεσα με το πάθος και την αγάπη που θα δείξει κάποιος, για το αντικείμενο πάνω στο οποίο δραστηριοποιείται, και, κατά συνέπεια, με το πόσο επιτυχημένα θα το κάνει.
Ποια ιστορία μπορεί να διηγείται στον εαυτό του ο συγκεντρωτικός διευθυντής που δεν εμπιστεύεται κανέναν και πρέπει είναι ενήμερος για όλα και για όλους; Μήπως κάποτε βίωσε κάποια δυσάρεστη κατάσταση, όπως για παράδειγμα, να έχασε τη δουλειά του, επειδή, όπως θεώρησε εκείνος εμπιστεύτηκε κάποιον συνεργάτη που το λάθος του, στοίχησε σε εκείνον τη δουλειά του και έτσι αποφάσισε πώς ο μόνος τρόπος να εξασφαλίσει τη θέση εργασίας του είναι να μην εμπιστευτεί ξανά κανέναν; Και πώς μπορεί να διηγείται την καθημερινότητά του, ο ευχαριστημένος εργαζόμενος που βλέπει την εργασία ως ευλογία και ευχαρίστηση, ακόμη και στις μέρες μας, και οτιδήποτε του ανατεθεί το διεκπεραιώνει πάντα με μεγάλη ευχαρίστηση; Μήπως αντιλαμβάνεται το ρόλο του στην επιχείρηση, ως το άτομο εκείνο που κάνει τη ζωή των συναδέρφων καλύτερη και νιώθει χρήσιμος μέσα από αυτό; Και πόσο διαφορετικά μπορεί να βλέπει τα πράγματα ένας επιχειρηματίας που πιστεύει πως δεν είχε ποτέ τη βοήθεια που χρειάστηκε, και αυτός είναι ο λόγος που δεν κατάφερε ακόμη να πετύχει τους στόχους του, σε σχέση με κάποιον άλλον που σε όλη του τη ζωή πορεύτηκε με το σκεπτικό πώς όταν κάτι το θέλουμε πραγματικά, θα το καταφέρουμε, ότι και να γίνει;
Ο τρόπος που διηγούμαστε τα γεγονότα της ζωής μας λοιπόν, παίζει καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία μας, καθώς μπορεί να τη σαμποτάρει, όταν είναι αποδυναμωτικός, ή να την στηρίξει, όταν είναι ενδυναμωτικός. Έτσι, εκτός από τους άλλους παράγοντες που πρέπει να ελέγξουμε κατά πόσο ενισχύουν ή στέκονται εμπόδιο στην επαγγελματική ή επιχειρηματική μας επιτυχία, ας τεστάρουμε λίγο και τον τρόπο που ερμηνεύουμε τα γεγονότα που μας συμβαίνουν και που επηρεάζουν τις αποφάσεις και τις πράξεις που κάνουμε, και ως συνέπεια, και την πορεία της καριέρας και της επιχείρησής μας, ρωτώντας τον εαυτό σας τις παρακάτω ερωτήσεις:
1.Χρησιμοποιώ την ιστορία μου ως κίνητρο ή ως δικαιολογία;
Σημασία δεν έχουν τόσο τα γεγονότα που βιώσαμε στο παρελθόν, αλλά πώς λειτουργούν αυτά στο παρόν, σύμφωνα με τον τρόπο που τα ερμηνεύουμε. Μας δίνουν δύναμη για να πιστέψουμε ότι μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα, όσες δυσκολίες και αν βρεθούν στο δρόμο μας, ή μήπως τα χρησιμοποιούμε ως δικαιολογία, για να «φορτώσουμε» σε αυτά το φόβο μας να λάβουμε δράση και να κάνουμε τους στόχους μας πραγματικότητα;
2. Πώς λειτουργεί σε σχέση με τους ανθρώπους γύρω μου;
Αν μέρος της ιστορίας μας αποτελεί και το πόσο άδικη έχει σταθεί η ζωή μαζί μας, για παράδειγμα, τότε αυτό ίσως επηρεάζει αρνητικά και τη συμπεριφορά μας απέναντι στους συνεργάτες ή τους συναδέρφους, δημιουργώντας συγκρούσεις ή δυσκολεύοντας το δικό τους ρόλο, λόγω απροθυμίας να τους βοηθήσουμε.
3. Πόσο επηρεάζει τους στόχους που βάζω;
Στην ιστορία που φτιάχνουμε στο μυαλό μας, φτιάχνουμε για τον κεντρικό ήρωα αυτής, δηλαδή για τον εαυτό μας, ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί να εξελιχθεί και θέτουμε τα όρια ως που μπορεί να φτάσει. Τι πλαίσιο είναι αυτό λοιπόν; Περιορισμένων δυνατοτήτων ή μήπως με διευρυμένους ορίζοντες; Αναλόγως αυτού του πλαισίου, θέτουμε και τους στόχους μας. Όσο πιο στενό το πλαίσιο, τόσο πιο μικρούς στόχους θα θέτουμε και θα πρέπει να συμβιβαστούμε με αυτούς, καθώς πιστεύουμε ότι δεν μπορούμε να πάμε πιο πέρα. Όσο πιο μεγάλα περιθώρια δίνουμε στο πλαίσιο αυτό (μπορεί ακόμη και να θεωρούμε ότι δεν υπάρχουν όρια) τόσο πιο υψηλούς στόχους θα θέτουμε για εμάς και την επιχείρησή μας.
4. Πόσο αλήθεια είναι η ιστορία που λέμε;
Πράγματι έχουν έτσι τα πράγματα, όπως τα λέμε ή μήπως έχουμε δώσει λάθος ερμηνεία σε κάποια γεγονότα, τα οποία αφήσαμε να καθορίσουν τη ζωή μας; Μήπως είναι καιρός να αλλάξουμε οπτική γωνία, αν βλέπουμε ότι η ιστορία μας στέκεται εμπόδιο στην πρόοδο και την επίτευξη των στόχων μας;
Πριν λοιπόν ετοιμαστούμε για την «πτήση» μας προς την επιτυχία, ας ξεκινήσουμε τον τεχνικό έλεγχο, από τον εαυτό μας, ελέγχοντας τις σκέψεις που κάνουμε και την ιστορία που δημιουργούμε με αυτές. Και όντας απολύτως ειλικρινείς με τα αποτελέσματα του ελέγχου, ας κρατήσουμε ότι «δουλεύει» καλά, και ας αλλάξουμε ότι μας αποδυναμώνει, λειτουργώντας ως σαμποτέρ στους στόχους μας.
Δημοσιεύτηκε στο epixeiro.gr
