Πρόσφατα βρέθηκα σε μια παρέα. Ένας οδοντίατρος, δύο εκπαιδευτικοί, δύο (δυστυχώς) άνεργοι πολιτικοί μηχανικοί, ένας δάσκαλος, μία νηπιαγωγός, μια λογίστρια, ένας μηχανικός αυτοκινήτων και δύο ελεύθεροι επαγγελματίες –μία κομμώτρια και μία αισθητικός. Κι εγώ. Αφού έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις για όσους δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους, με ρωτά ένας από όλους: «εσείς; Με τι ασχολείστε;». «Εργάζομαι σε βιομηχανία …, είμαι γραμματέας του …..» απάντησα. «Α…, μάλιστα, τηλέφωνο, καφέδες, τέτοια πράγματα δηλαδή…» μου απαντά ο συνομιλητής μου. «Δεν σας είπα ότι έχω καφετέρια, ούτε ότι δουλεύω σε τηλεφωνικό κέντρο. Και φυσικά δεν υποτιμώ καθόλου ούτε όσους έχουν καφετέρια ούτε όσους δουλεύουν σε τηλεφωνικό κέντρο. Απεναντίας, θεωρώ ότι χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις και για τις δύο δουλειές. Απλώς, δεν κάνω ούτε τη μία ούτε την άλλη δουλειά» απάντησα.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, άνοιξε μια συζήτηση και βρέθηκα να αναλύω το τι ακριβώς κάνει μια γραμματέας.
Παρεξηγημένο επάγγελμα, θα έλεγα. Με την έννοια ότι, δεν είναι σαφές ποια είναι τα καθήκοντα, οι αρμοδιότητες, οι ικανότητες και οι γνώσεις που απαιτούνται σήμερα από μια γραμματέα. Τουλάχιστον για όσους είναι εκτός επιχειρηματικού γίγνεσθαι, το να πει κάποιος ότι είναι γραμματέας κάποιου υψηλόβαθμου στελέχους παραπέμπει σε άλλες εποχές. Στις εποχές που υπήρχε μόνο το τηλέφωνο, το στυλό, άντε και μια γραφομηχανή. Από τότε μέχρι σήμερα, τα πάντα έχουν αλλάξει, και αλλάζουν καθημερινά με φρενήρεις ρυθμούς. Σήμερα έχουμε κοινωνικά δίκτυα, έχουμε internet, έχουμε ταχύτατους υπολογιστές, έχουμε video-conferences, έχουμε ομάδες, έχουμε διαχείριση της ποιότητας σε όλα τα επίπεδα, έχουμε ενεργητική ακρόαση και ενσυναίσθηση, έχουμε δια βίου μάθηση, έχουμε προτάσεις και λύσεις αντί για προβλήματα, έχουμε συνεχή βελτίωση και ανάπτυξη, έχουμε οργάνωση και διαχείριση χρόνου, έχουμε ευελιξία και προσαρμοστικότητα, έχουμε θετική στάση και ικανότητα αποτελεσματικής επικοινωνίας, έχουμε υποστήριξη πολλών στελεχών ταυτόχρονα, έχουμε ανάληψη και διαχείριση μικρών ή/και μεγάλων έργων, έχουμε διαχείριση συγκρούσεων αλλά και ικανότητα αποδοχής και αποτελεσματικής συνεργασίας με ανθρώπους διαφορετικής κουλτούρας και πολιτισμού, έχουμε ηγεσία και καθοδήγηση, έχουμε επιχειρηματική ηθική και δεοντολογία, ευγένεια και can-do attitude, έχουμε ικανότητα διαπραγμάτευσης και διεκδίκησης, έχουμε «what can I do to get this project started?» αντί για «can I help you?», έχουμε επιτυχημένη διοργάνωση εκδηλώσεων και συναντήσεων, έχουμε προσοχή στην λεπτομέρεια και ικανότητα τήρησης προθεσμιών και διαδικασιών, έχουμε…, έχουμε…
Όλα τα ανωτέρω, λοιπόν, είναι μερικές από τις αρμοδιότητες, τις γνώσεις, τις ικανότητες και τις εργασίες που ενδέχεται να ζητηθούν σήμερα από μια γραμματέα.
«Έχετε δει πρόσφατα αγγελία για γραμματέα;» ρώτησα τον συνομιλητή μου. «Για να είμαι ειλικρινής όχι…» μου απάντησε. «Ρίξτε μια πιο προσεκτική ματιά, όποτε βρεθεί μπροστά σας μια τέτοια αγγελία, και μετρήστε τόσο τα απαιτούμενα προσόντα όσο και τα επιθυμητά» τον παρότρυνα.
Και είναι γεγονός ότι, όλα αυτά και πολλά άλλα απαιτούνται σήμερα από όσες και όσους στοχεύουν και σκοπεύουν να απασχοληθούν στον τομέα αυτόν. Για να μπορέσουμε όμως να ανταποκριθούμε, θα πρέπει να βγούμε έξω από τα συνηθισμένα, να κάνουμε ένα βήμα πιο πέρα, να βάλουμε τον πήχυ λίγο πιο ψηλά, να δούμε τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία μας, να δημιουργήσουμε πλάνο δράσης και να ακολουθήσουμε όσα βήματα χρειάζονται για να επιτευχθούν οι βραχυπρόθεσμοι και μακροπρόθεσμοι στόχοι μας.
Θα κλείσω με μια σύντομη αληθινή ιστορία. Πριν τρία χρόνια, υιοθέτησα ένα αδέσποτο γατάκι. Την Νταϊάνα μου. Από την πρώτη μέρα που την έφερα στο σπίτι (σημειωτέον, μένω σε πολυκατοικία σε υψηλό όροφο), είχε βάλει σκοπό να ανέβει πάνω στο κάγκελο της βεράντας. Εγώ την έβλεπα και έτρεμα. Έκλεισα όλα τα κενά στα κάγκελα με καλαμωτή. Η Νταϊάνα όμως είχε ένα στόχο, και πάλευε γι αυτόν. Κάθε μέρα που περνούσε και αυτή μεγάλωνε, μεγάλωνε και το πάθος της για να ανέβει στο κάγκελο. Και το προσπαθούσε, κάθε μέρα, λίγο λίγο. Μέχρι πριν ενάμισι χρόνο περίπου. Γυρνώντας ένα απόγευμα από το γραφείο, βγαίνω στη βεράντα και τι βλέπω; Η Νταϊάνα πάνω στο κάγκελο, χαρούμενη και με την ουρά της τυλιγμένη γύρω από το σώμα της (δείγμα ικανοποίησης). Έμεινα στήλη άλατος! Την κοιτούσα και δεν το πίστευα. Εκείνη όμως ήταν ευτυχισμένη. Είχε πετύχει τον στόχο της. Είχε κάνει το όνειρό της πραγματικότητα. Είχε βγει έξω από τα συνηθισμένα.
Get out of your comfort zone, λοιπόν. Βάλτε στόχους, σχεδιάστε και ακολουθήστε όσα βήματα χρειάζονται ώστε να γίνετε το δεξί χέρι, ο πολύτιμος συνεργάτης, η εξαίρετη βοηθός, η επαγγελματίας γραμματέας. Είτε στοχεύετε να μείνετε σε αυτό το επάγγελμα είτε το βλέπετε ως σκαλοπάτι, και στις δύο περιπτώσεις οι απαιτήσεις πλέον είναι πολλές και ποικίλες. Επενδύστε στη γνώση. Η γνώση μένει πάντα σε μας, μαζί μας, και μας ανοίγει δρόμους και ευκαιρίες.
Δημοσιεύτηκε στο semifind.gr
